- ۰ نظر
- ۰۲ مهر ۹۵ ، ۰۱:۱۸
ساغر باش؛ برسان خود را به وِی، به سلامی پر از مِی، و بمان.
All I hear is "Now he's gone."
But, without saying goodbye?
Maybe you didn't have time.
- ۰ نظر
- ۳۱ شهریور ۹۵ ، ۱۹:۱۷
انقدر پشگان نیشم زدن و انقدر پتو رو بالاتر کشیدم و غلتیدم، تا بالاخره صبحِ صادق بردمید.
- ۰ نظر
- ۳۰ شهریور ۹۵ ، ۰۶:۲۹
چه روز خوبی٬ چه آدم‌های خوبی، چه حال خوبی.
«خوبی» همیشه هست، می‌دونم. «خوبی» دک.زارع‌ه که ۷:۴۵ صبح بهت یاد میده که فکر کنی، «خوبی» دک.میرزاخواه‌ه که اسمت رو صدا می‌زنه و مشکل استدلالت رو بهت یاد میده و تصحیح‌ت می‌کنه. وقتی توی لابی نشستی و سعی می‌کنی سوال روزت رو اثبات کنی، «خوبی» پوریاست که میاد و می‌پرسه حالت خوبه؟ سه‌ساعته نشستی اینجا. بعد عینکت رو می‌گیره می‌زنه، مسخره‌بازی درمیاره و می‌خندین. «خوبی» توی لبخند سروش‌ه که بی‌خبر واسه‌ش تولد گرفتین. «خوبی» توی جوک تعریف کردن س.ر و محمد و اداهای ماست. «خوبی» توی عکس و وویس و فیلم گرفتن‌های جمع‌ه. «خوبی» قدم زدن توی فلسطین و بزرگمهره، وقتی که س.ر وویس‌های سهراب و تیرداد رو واسه‌ت پلی می‌کنه، گوش می‌کنی و هیچی نمی‌گی؛ بس که «خوب»ه و زبونت بند میاد. «خوبی» یهویی دیدن آ‌رش بعد از کلی وقت‌ه. «خوبی» آفتاب‌ِ بعد از ظهره که وقتی توی صحن امیرکبیر راه می‌ری، از بین برگ‌های درخت‌ها می‌تابه به موهای طلایی‌ت و دل‌گرم‌ت می‌کنه. «خوبی» سیاوش‌ه که بهت سایت دانلود آهنگ نشون میده، که سوال قضیه اردوش واسه‌ت حل می‌کنه و انقدر قشنگ توضیح میده. «خوبی» فالوده‌بستنی خوردن با ارغ عزیزم، با میثم مهربونم، و آشناتر شدن با مهدیِ مودب‌ه.
- ۱ نظر
- ۲۸ شهریور ۹۵ ، ۱۹:۱۳
چه عصربه‌بعدِ خوبی بود. چه س.ر و ارغِ خوبی دارم.
دیوانه‌وار بین کتابا گشتن ارغ، نون خوردنمون و راه رفتن، خندیدن به حرفای س.ر و راه رفتن، آب‌هویج خوردنمون و راه رفتن، مغازه‌ها رو نشون دادن و راه رفتن، از زیر زبون س.ر حرف کشیدن و راه رفتن، حرف نزدنش و راه رفتن، شعر خوندنش از روی کتاب و راه رفتن، مبهوت شدنم و راه رفتن، یارو معتاده که گیر داده بود بهش و راه رفتن، قیافه‌ی درهم‌ِ مغمومش و راه رفتن، همراهی‌ش، ایستادن، خداحافظی.
« بازوانش را گشوده بود،
برای در آغوش کشیدنِ من.
زمان یک‌باره ایستاد؛
در این دادگاه ناگهان،
مرا به دار آویختند.
بی‌گناه!»
- ۰ نظر
- ۲۷ شهریور ۹۵ ، ۲۳:۱۰
سینما و شونه‌هاش -که نبود، غروبِ بلوار کشاورز، عذرخواهی کودک‌کار مظلومی که سهواً بهم تنه زد، چای آتیشی، همبرگر آشغالی با ذرت، انقلابِ جمعه‌شب، سردرِ بسته‌ی دانشگاه تهران، حرف زدنش باهام -که نبود، «Nothing else matters» متالیکا با گیتار کنار پیاده‌رو -آخ که چه دلتنگ‌ش بودم، ده متر ولیعصرِ تاریک و شاخه‌های افتاده درخت‌ها و صدای آب که ای‌کاش با گذشتن ازش زمان کِش میومد، حرف زدن باهاش -که نبود، لبخند قشنگ آقایی که از روبه‌روم رد شد، خداحافظی باهاش -که نبود.
- ۰ نظر
- ۲۶ شهریور ۹۵ ، ۲۲:۵۸
ــ من و خورشید را هنوز
امیدِ دیداری هست،
هر چند روزِ من
آری
به پایانِ خویش نزدیک می‌شود.
- ۰ نظر
- ۲۵ شهریور ۹۵ ، ۲۳:۱۸
پیرمرد آذری افسر بازنشسته‌ی عزیزم رو پیدا کردم. واسه‌م تعریف کرد که سی و یک‌سال به‌خاطر بچه‌هاش و پدر و مادرش یک زن دودوزه‌باز و خانواده‌‌ی پست‌ش رو تحمل کرده، و چه بلاهایی به سرش اومده...
سه‌بار یک جمله رو عیناً تکرار کرد؛ «با کسی بمون که هم‌زبون نباشه، هم‌دل باشه.»
مدام لبخند می‌زدم و بهش حق می‌دادم و در قسمت اوج تجربه‌ها و خاطراتش، ابرو بالا می‌نداختم. نیم ساعتی که من خوش‌بخت‌ترین آدم بودم به‌خاطر شنیدن داستان یک زندگی هفتاد ساله.
ای‌کاش بازم این مرد نازنین رو ببینم.
- ۰ نظر
- ۲۵ شهریور ۹۵ ، ۱۵:۰۷
Gatsby believed in the green light, the orgastic future that year by year recedes before us. It eluded us then, but that's no matter; tomorrow we will run faster, stretch out our arms farther.... And one fine morning; So we beat on, boats against the current, borne back ceaselessly into the past.
- ۰ نظر
- ۲۵ شهریور ۹۵ ، ۰۰:۵۲
این موفقیت چشم‌گیر رو به خودم٬ دوستان٬ آشنایان و علی‌الخصوص هم‌کلاسی‌های زحمت‌کش تبریک عرض می‌کنم. با آرزوی ترمی سرشار از خنده و مردودی٬ غرغرهای مربوط به انتخاب واحد ترم سوم رو به پایان می‌بریم.
+زمان امتحاناتم رو کپچر نگرفتم چون از میزان جذابیت موفقیت‌م می‌کاهه. :))
- ۲ نظر
- ۲۴ شهریور ۹۵ ، ۱۱:۲۲