به هرچیز واقعی هنوز می‌خندم!
پنجشنبه, ۵ اسفند ۱۳۹۵، ۱۰:۳۷ ب.ظ
ح. عزیز؛
حضور شما دل‌پذیراست؛ از آن آرامش‌هایی دارید که آدم را می‌گیرد، آرام می‌کند. شوخی‌هایتان مرا به خنده می‌اندازد. کنارتان نشستن و تماشای شهر در یک بعدازظهر ابری لذت‌بخش است. راه رفتن در کنار شما وقتی آوازهایتان را زمزمه می‌کنید، یا نشستن روبه‌رویتان و چشم دوختن به زمین وقتی شعر سهراب را با آواز قشنگتان می‌خوانید، حالم را خوب می‌کند.
کنار شما می‌شود ساکت بود و متهم نشد.
و ح. عزیز؛ زنده باشی تو، که راز سکوت‌ها را هم می‌دانی.
- ۹۵/۱۲/۰۵