دوشنبه‌ها در خرونینگن

حالیا مصلحت وقت در آن میبینم، که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم. جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم، یعنی از اهل جهان پاکدلی بگزینم.
سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو، گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم.