دوشنبه‌ها در خرونینگن

 ده واحدی هستم؛ یک بیچاره‌ی خسته‌ی سردردمند هستم.

 ازین که آدم‌های خوب رو دیدم و حتی ازین که باهاشون ساندویچ ژامبون مزخرف خوردم، خوش‌حالم.

 ازین که هنوز نسبت به بعضی افراد، بی‌دلیل حس بدی دارم، خیلی معذبم. معلوم نیست کِی قراره بهشون عادت کنم...