کتاب به‌دست، زیر سایه، نشسته بر نیمکت سنگی خنک؛ منتظر هیچ‌چیز نباش.
شنبه, ۸ خرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۰۲ ب.ظ
فقط وقتی بشینید روی نیمکت پهن و بزرگ کنار در حافظ و از فاصله‌ی پنجاه متری بین همه‌ی کسایی که از در دانشگاه وارد می‌شن، دنبال پیکی که قراره واسه‌تون غذا بیاره بگردین، متوجه می‌شین که به خیلی از دانشجوهای محترم میاد که پیک‌موتوری بشن؛ شاید هم پیک‌موتوری‌ها (شبیه) همون دانشجوها هستن.
- ۹۵/۰۳/۰۸