دوشنبه‌ها در خرونینگن

 من معتقدم که نگفتن بعضی چیزا درست به اندازه‌ی دروغ گفتن اشتباهه.

 به همین دلیل باید بگم که٬ خب چند روزی گذشت با دوستای خیلی خوب‌م. یعنی من از دنیا هیچ ‌چیز نمی‌خوام جز حضورشون. شاید واسه همین‌ه که یهو لپّ مریم رو می‌کشم٬ یا از پشت سر شیدا آب می‌ریزم توی یقه‌ش. من نسبت به دوستام بی‌تفاوت نیستم. یا حداقل سعی می‌کنم که نباشم. 

 یک دوستی هم داشتم(نمی‌دانم امکان استفاده از فعل «دارم» هست یا نه)٬ قدمت‌ش از بعضی دوستان بیشتر و از بعضی دیگر کمتر است. اما یک طور دیگری دوستم بود؛ به طور خاص دوستم بود. 

 دیدن رویِ تو ظلم است و ندیدن مشکل است؛ چیدنِ این گل گناه است و نچیدن مشکل است.

 [تمام‌روباه-؟]