خب بعد...؟
جمعه, ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۰۸:۵۰ ب.ظ
[...] دو سال مثل عضوی از بدن که عصبش قطع شده٬ هست٬ ولی جز در لحظاتی که به ندرت پیش میاد با نبودنش یکسانه. انتظار داشتم چی بشه؟ قطع.
ای که میفهمی و میدانی و میکِشی و هنوز میمانی... تو زندهای.
- ۹۴/۰۲/۱۱