دوشنبه‌ها در خرونینگن

خواب دیدم مامان دوباره مرده بود. از اول. بعد از اینکه من او را برای مدت کوتاهی بازیافته بودم و با همه وجودم به او چسبیده بودم که از دستم نرود. اما رفته بود. هر چند قدم که راه میرفتم، زانوهایم خالی می‌شد، میفتادم زمین و گریه‌ی تهوع‌آمیز می‌کردم. ترجیح می‌دادم خودم هم تمام شوم.