دوشنبه‌ها در خرونینگن

به نتایجی رسیده‌ام در رابطه با نسبیت بهتر و بدتر، به صلاح و به ضرر. بدیهی‌ست، اما من تازه با گوشت و پوست خودم آن را فهمیده‌ام.

حضور ما در این جهان معادلات را به هم میزند. شبیه خطاهای رگرسیون هستیم. با سکوت و کم جنبیدن شاید اثرمان کمتر شود.