دوشنبه‌ها در خرونینگن

همین حالا فهمیدم برای این که تاریخ روزها مملکت بهتر در خاطرم بماند میتوانم بیشتر اینجا بنویسم.

با یک نفر آشنا شده‌ام که از دریادلی و خودگذشتگی مرا یاد خودم در بی‌پناه‌ترین شکلم می‌اندازد؛ قبل از آن وقت‌ها که تصمیم بگیرم اشتباه کرده‌ام و باید برای محافظت از خودم مقداری شرارت هم جایی جمع کنم.

حالا هم خوش‌بینم هم مشکوک. نگرانی‌های زندگی خودم هم به جا. 

باید پیش رفت و دید.