دوشنبه‌ها در خرونینگن

امشب عِرف چند بیت شعر توییت کرده‌بود که یکیشان خیلی فکرم را مشغول کرد. یعنی مشغولیت فکرم از سعی در درست خواندن مصراع دوم شروع شد، بی آن که بدانم ادامه داشت، و وقتی دوباره چشمم به آن تکه شعر افتاد فهمیدم که تمام‌مدت از ذهنم بیرون نرفته‌بود؛ که «قفس با بالِ توأم آفریدند».