خب منم مثل تو می‌ترسم.
شنبه, ۱۰ آذر ۱۳۹۷، ۰۸:۲۰ ب.ظ
هفته‌ی خاصی بود؛ مهم‌ترین آدم‌های زندگی‌ام دورم را گرفتند این چند روز. یادم رفته‌بود چه‌قدر خلوت‌نشینم و محروم. چیز زیادی نمی‌خواستم. ایمانم چندبرابر شده بود به نقشه‌ای که برای یک سال آینده‌ام در ذهن کشیده‌بودم. همه‌ی خواسته‌ام همین بود؛ همین. اما من بیمارم. من بیمارم که در آن حال هم وسوسه‌ی تنهایی به سرم می‌کوبد. من خودم را بابت چنین وسوسه‌ای نمی‌بخشم. ل‍ایق هیچ‌کدامشان نیستم. من حرام‌زاده‌ی انزوایم و این ننگ، تا ابد در جلد من می‌رقصد.
- ۹۷/۰۹/۱۰