ای بیخانه، ای بیآسمان، ای بیسقف، ای بیزمین
سه شنبه, ۱۹ دی ۱۳۹۶، ۰۱:۳۲ ق.ظ
« چرا من در زیر خاک بوده باشم،
و تو مرده باشی؟»
[از شعر بلند اسماعیل از براهنی، که هزارباره خواندهام و گوشکردهام و هنوز دلم سیر نمیشود از حزن کلمات.]
- ۹۶/۱۰/۱۹
ساغر باش؛ برسان خود را به وِی، به سلامی پر از مِی، و بمان.