دوشنبه‌ها در خرونینگن

 دو روز هست که سردرد و گردن‌درد اذیتم می‌کنه. دیشب خوشحال بودم که امروز تعطیله و می‌تونم اون‌قدر بخوابم که سردرد تموم بشه. تا صبح چندین دفعه بیدار شدم، هردفعه نه گردن‌درد تموم شده بود و نه سردرد.

 چاق و جوش‌جوشی و خرفت هم شدم. از وقتی هوا سرد شده به‌خاطر ترس از تکرار سینوزیت پارسال پیاده‌روی نمی‌کنم و فعالیت فیزیکیم محدود شده به خونه-تا-بی‌آرتی ، بی‌آرتی-تا-دانشگاه، دانشگاه-تا-شرکت و بالعکس.

 دو دلم راجع به موضوعی و نمی‌دونم از اون موقعاست که از تغییر می‌ترسم اما بهتره برم سمتش، یا ازون موقعاست که تغییر فقط یه انحراف از مسیر اصلی‌ه و بعداً متوجهش می‌شم.

 می‌دونم جای چی خالی‌ه، اما نمی‌دونم چطور بیارمش توی زندگی‌م. تنگی وقت و حوصله و گاهی هم دل، مجالی برای آوردنش نمی‌ده.