دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

ساغر باش؛ برسان خود را به وِی، به سلامی پر از مِی، و بمان.

دولت پیرِ مغان باد٬ که باقی سهل است.

پنجشنبه, ۲۳ مهر ۱۳۹۴، ۰۸:۱۱ ب.ظ

 چقدر پاهام درد گرفته از شدت راه رفتن و بالا پایین پریدن٬ و چقدر درد خوبی‌ه.
 همه‌ی اتفاق‌های خوب پشت پاییز مونده بود و حالا دونه‌دونه بر من نازل می‌شه. حالِ خوب همین‌ه شاید. ای‌کاش تموم نشه این روزا. ای‌کاش یه‌روزی انقدر مطمئن باشم که دیگه نگم ای کاش.


 

+یاد پادکست پاییزی پارسال‌مون خوش نوشین. ای‌کاش تکرار می‌شد:)



  • ۹۴/۰۷/۲۳

نظرات (۴)

  • نیلوفر لطیفیان
  • ذوباره پادکست بزنید خب
    پاسخ:
    وقت می‌خواد٬ حرف‌های گفتنی می‌خواد٬ حوصله می‌خواد...
    این سنت حسنهٔ آهنگ‌گذاشتن آخر پست‌ا رو ادامه بده. :-"
    پاسخ:
    سعی می‌کنم.
    همیشه از این اتفاقای خوب و اینا پشت سرهمی بیفتن واست! :))
    پاسخ:
    ق ینی کی؟:-"
    ق = قاف!

    :دی
    دیگه اکانت ندارم که اسممو خوشگل بنویسه =(
    پاسخ:
    عه.
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    تجدید کد امنیتی