دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

ساغر باش؛ برسان خود را به وِی، به سلامی پر از مِی، و بمان.

بی‌تو اگر به سر شدی زیر جهان زبر شدی.

دوشنبه, ۲۰ مهر ۱۳۹۴، ۱۱:۴۵ ق.ظ
تپش‌های این چند روزه بی‌دلیل نیست. چی توی ذهنم میاد؟ چی می‌شنوم؟ چی می‌خونم که یهو قلب‌م هول می‌کنه و دیوونه می‌شه و اینقدر می‌تپه که استخون‌هام جلوی بیرون پریدن‌ش رو می‌گیرن؟
 دی‌شب دیدم که ۴۷تاش شده ۴۶تا. یهو دلم گرفت که نکنه تنها عکس یادگاری من رو پاک کرده؟ نکنه دیگه هیچ‌وقت پابلیک نکنه؟ آخه دل بنهند برکنی٬ توبه کنند بشکنی؛ این همه خود تو می‌کنی٬ بی تو به سر نمی‌شود. نمی‌شود.
  • ۹۴/۰۷/۲۰

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی