دوشنبه‌ها در پراگ

 شلوغی سادگی نابود می‌کنه. مثل خط‌ چشم آبی که تمیزی چشم‌رو به جذابیت‌ش می‌فروشه؛ هردوش خوبه. اما اون تعادلی که باعث می‌شه از خودت راضی باشی٬ اون تصمیم‌هایی که به موقع می‌گیری٬ اون دل و بی‌دل‌هایی که می‌کنی٬ نجات از اینا مهم‌ه. اگه دلم می‌خواد فردا گوشه‌ی چشمم آبی باشه٬ خواهد شد. اما فردا عصر که بشه دلم تنگ می‌شه واسه همون سادگی. می‌دونی یا نه؟

 هرکاری کنی تهش تلخی‌ه.