دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

ساغر باش؛ برسان خود را به وِی، به سلامی پر از مِی، و بمان.

اتوبوس زندگی ویژویژکنان در جاده ی شب میتازد.

سه شنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۹۴، ۱۰:۱۲ ب.ظ
باورکردنی نیست صدای خنده نوزاد که از ته اتوبوس میاد چقدر زندگی بخشه، و پیرمردی که جلوم نشسته و لرزش بی امان داره چقدر فکرم رو مشغول کرده.
  • ۹۴/۰۶/۳۱

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی