دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

ساغر باش؛ برسان خود را به وِی، به سلامی پر از مِی، و بمان.

جاده می‌سازد به سازِ بی‌محابا راندنت...

سه شنبه, ۱۷ شهریور ۱۳۹۴، ۰۶:۵۸ ب.ظ
استاد٬ امروز من را در حینِ ارائه‌ی تکلیف به آن شکل که تمرین کرده بودم و نه به آن شکل که استاد در همان لحظه تصحیح‌م کرده بود٬ به ضربِ کف دست بر کتفِ این‌جانب کتک زد٬ و قلب من لحظه‌ای ایستاد٬ و خشک‌م زد٬ و او می‌خندید و ملامت‌م می‌کرد که «مگه نگفتم فااااااااااا دیِزه؟»

 حالا هی بگین نتایج اومده و فلان.
 حالا من باید هردوهفته یک‌بار برگردم که بیام نزد استاد. 
 حالا من کجا تمرین کنم اونجا؟

  • ۹۴/۰۶/۱۷

نظرات (۳)

شما میری سالن ورزش خوابگاه مثلا!
پاسخ:
داره ینی؟
همیشه بازه؟
مال ما که داره، شبانه روزی هم هست.
پاسخ:
چه خوب‌ه مال شما:(
خوندن علوم کامپیوتر از ویولن زدن جذاب تر نیست؟ #نگاه عاقل اندر سفیح (ه؟)
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی