سبیل‌م را از من بگیرید٬ اما کمانچه ام را نه.

دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

ساغر باش؛ برسان خود را به وِی، به سلامی پر از مِی، و بمان.

جمعه, ۱۳ شهریور ۱۳۹۴، ۱۲:۰۹ ب.ظ

فقط کمانچه‌نوازی بهزادحسن‌زاده دهان همه را می‌بندد. ای کاش بیشتر ازین‌کارها می‌کرد. هق‌هق.

نوشین میم

کیهان کلهُرم آرزوست!

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد