دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

دوشنبه‌ها در پراگ

دوشنبه یکی از ۷ روزِ تعریف شده نیست، دوشنبه رنج و ملال من است.

ساغر باش؛ برسان خود را به وِی، به سلامی پر از مِی، و بمان.

اما من هنوز٬ بر سرِ خُم نشسته‌ام.

جمعه, ۶ شهریور ۱۳۹۴، ۰۳:۲۹ ق.ظ

آمدم٬ کنارت گرفتم٬ کنار گرفتی. می‌گویی «چند ازین بالاهای پست؟ بالابلندی حاصل نمی‌شود. ما را دوتا باید شد.»

گفتم «خَه! علم‌ها را -لاجرَم- بحث باید. اما این‌ها را نباید. این سخن را نباید الّا تسلیم٬ و بس!» 


برگرفته از خورشیدخوانی-شمس‌منقطع-

  • ۹۴/۰۶/۰۶

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی