دوشنبه‌ها در پراگ

 امروز سراغش را نگرفتم. نگران بودم که این «چیز» فقط در ذهن من شکل یک «چیز» را به خود گرفته‌است، یا او هم چیزی در ذهنش دارد؛ چیزی گنگ که انسان را به دنبال خود می‌کشد بی آن که اجباری در کار باشد. انسانی نیست که تو در ذهنت چیزی داشته‌باشی و کسی را به دنبال کردنش واداری.

 امروز سراغش را نگرفتم. او هم سراغم را نگرفت.